Қаз
Мәтіндер
Б.Соқпақбаев. Менің атым Қожа
– Бұл кім?
– Мен ғой, ата.
– Сен атамысың? – күлді қария. – Жоқ, ата – мен, ал сен, меніңше, Қожасың?
– Иә.
– Маған қонаққа келдің бе?
– Жоқ, педсоветке...
– Педсоветке? – Қарт басын шайқады. – Педсоветте сенің не шаруаң бар еді...
– Мені талқылап отыр.
– Талқылап отыр? Бәлкім, сені мұғалім еткісі келген шығар?
Мен ашуландым:
– Директор етіп!
– Тіптен жақсы. Жалақың көп болады.
– Кто это?
– Это я, дедушка.
– Ты дедушка? – засмеялся старик. – Нет, дедушка я, а ты, кажется, Кожа?
– Да.
– В гости ко мне пришел?
– Нет на педсовет...
– На педсовет? – Старик покачал головой. – Что же это у тебя за дела на педсовете...
– Обсуждают меня.
– Обсуждают? Наверно, хотят поставить тебя учителем?
Я рассердился:
– Директором!
– Еще лучше. Зарплата будет больше.
Жабу
