Бір атадан тараған ұрпақтар әулет деп аталады. “Әулет” сөзі парсы тілінен келген. Дәстүрлі қазақ қоғамында қандас-туыстық байланысты айқындауда жеті ата ұстанымы негізге алынған. Туыстық байланыс жеті атаға дейін созылып, одан әрі құдандалық байланысқа ұласады. Жеті атаға толған әрбір әулет рулы елге ұласу рәсімін жасап, толыққанды ру санатына қосылып отырады. Сондай-ақ, әулеттің өкілдері өзінің жеті атасын білу арқылы көрші рулармен байланысын айқындаған.
Ғылыми әдебиеттерде әулет ұғымы елдегі ең жоғары билік лауазымы мұрагерлік жолмен берілген замандардағы билеушілер шежіресін тарату үшін қолданылады. Әулетке қатысты мұрагерлік жолмен таққа отыру салты ежелгі дәуірде, сақ, ғұн, үйсін, қаңлы мемлекеттік бірлестіктерінде қалыптасқан. Сондай-ақ, түрік, түргеш, қарлұқ, оғыз, қимақ қағанаттарында Қарахан мен қарақытайлар мемлекеттерінде, қыпшақ, т.б. ең жоғары лауазым жекелеген әулеттердің қолында болды. Демек бір атадан тарап, бірнеше буынға жеткен ұрпақтарды әулет деп атайды. Әулетке кір келтірмеу, сүйекке таңба түсірмеу қазақ ортасында берік ұстаным болып қалыптасқан. Текті әулетті басқа елге, жұртқа үлгі-өнеге ретінде тегі жақсы, текті әулет деп дәріптеп айтып отырады.
Толығырақ