Күн мезгілдерін халық күнделікті шаруашылықта кәсіппен үйлестіріп, қай уақыт екендігін айнытпай дәл ажырата білген. Мәселен, қозы ағытар кезде, қозы көгендеп жатқанда, мал өрістен қайта, мал қоралана дегендердің бәрі де күн шыққаннан күн батқанға дейінгі уақытты білдіреді. Көшпенділер уақыт пен қашықтықты (кеңістік) бір ғана өлшеммен білдіріп отырған. Мәселен, алты айшылық жер, апталық жер, бір күндік жер сияқты уақыт өлшемдері бір нүктеден екінші нүктеге дейінгі қашықтық қана емес, кететін уақыт мерзімін білдіреді. Сол секілді күндік жер, сәскелік жер, күні ертең, күні кеше, алты ай қыс сияқты тіркестер туралы да осыны айтуға болады. Жерді түзiлiсiне, топырағына, шөбіне қарап қоныс таңдап, жұлдыздың орналасуы мен үркердің түсуі, айдың тууына қарап бағыт алатын халықтық білім әлі күнге дейін толық зерттеліп біткен жоқ. Тағы бір айта кетерлігі, көшпелі түркі тайпалары (қазақ халқы) өзге бір өркениеттер секілді табиғат ананы өзгертуге немесе оған үстемдік етуді мақсат етпеді. Керісінше, табиғатты қасиет тұтып онымен гармониялық үйлесімде бола білді. Яғни қазақ үшін кез келген кеңістік кие, зымырап өтіп бара жатқан уақыттың әрбір сәті құнды саналды. Бұл көшпелі өмір сүрген қазақ халқының экологиялық санасының биіктігі мен уақыт пен кеңістік туралы пайымымының аса жоғары деңгейде болғанын көрсетсе керек.

Күн мезгілдерін халық күнделікті шаруашылықта кәсіппен үйлестіріп, қай уақыт екендігін айнытпай дәл ажырата білген. Мәселен, қозы ағытар кезде, қозы көгендеп жатқанда, мал өрістен қайта, мал қоралана дегендердің бәрі де күн шыққаннан күн батқанға дейінгі уақытты білдіреді. Көшпенділер уақыт пен қашықтықты (кеңістік) бір ғана өлшеммен білдіріп отырған. Мәселен, алты айшылық жер, апталық жер, бір күндік жер сияқты уақыт өлшемдері бір нүктеден екінші нүктеге дейінгі қашықтық қана емес, кететін уақыт мерзімін білдіреді. Сол секілді күндік жер, сәскелік жер, күні ертең, күні кеше, алты ай қыс сияқты тіркестер туралы да осыны айтуға болады. Жерді түзiлiсiне, топырағына, шөбіне қарап қоныс таңдап, жұлдыздың орналасуы мен үркердің түсуі, айдың тууына қарап бағыт алатын халықтық білім әлі күнге дейін толық зерттеліп біткен жоқ. Тағы бір айта кетерлігі, көшпелі түркі тайпалары (қазақ халқы) өзге бір өркениеттер секілді табиғат ананы өзгертуге немесе оған үстемдік етуді мақсат етпеді. Керісінше, табиғатты қасиет тұтып онымен гармониялық үйлесімде бола білді. Яғни қазақ үшін кез келген кеңістік кие, зымырап өтіп бара жатқан уақыттың әрбір сәті құнды саналды. Бұл көшпелі өмір сүрген қазақ халқының экологиялық санасының биіктігі мен уақыт пен кеңістік туралы пайымымының аса жоғары деңгейде болғанын көрсетсе керек.

Күн мезгілдерін халық күнделікті шаруашылықта кәсіппен үйлестіріп, қай уақыт екендігін айнытпай дәл ажырата білген. Мәселен, қозы ағытар кезде, қозы көгендеп жатқанда, мал өрістен қайта, мал қоралана дегендердің бәрі де күн шыққаннан күн батқанға дейінгі уақытты білдіреді. Көшпенділер уақыт пен қашықтықты (кеңістік) бір ғана өлшеммен білдіріп отырған. Мәселен, алты айшылық жер, апталық жер, бір күндік жер сияқты уақыт өлшемдері бір нүктеден екінші нүктеге дейінгі қашықтық қана емес, кететін уақыт мерзімін білдіреді. Сол секілді күндік жер, сәскелік жер, күні ертең, күні кеше, алты ай қыс сияқты тіркестер туралы да осыны айтуға болады. Жерді түзiлiсiне, топырағына, шөбіне қарап қоныс таңдап, жұлдыздың орналасуы мен үркердің түсуі, айдың тууына қарап бағыт алатын халықтық білім әлі күнге дейін толық зерттеліп біткен жоқ. Тағы бір айта кетерлігі, көшпелі түркі тайпалары (қазақ халқы) өзге бір өркениеттер секілді табиғат ананы өзгертуге немесе оған үстемдік етуді мақсат етпеді. Керісінше, табиғатты қасиет тұтып онымен гармониялық үйлесімде бола білді. Яғни қазақ үшін кез келген кеңістік кие, зымырап өтіп бара жатқан уақыттың әрбір сәті құнды саналды. Бұл көшпелі өмір сүрген қазақ халқының экологиялық санасының биіктігі мен уақыт пен кеңістік туралы пайымымының аса жоғары деңгейде болғанын көрсетсе керек.